ΡΑΛΦ Γ. ΕΜΕΡΣΟΝ - Η ΦΥΣΗ

Αποσπάσματα  από το βιβλίο του ΡΑΛΦ Γ. ΕΜΕΡΣΟΝ


 …Για να νιώσεις μοναξιά, κάποιος πρέπει να απομακρυνθεί τόσο από το δωμάτιό του όσο και από την κοινωνία. Δεν είμαι μοναχικός, όσο διαβάζω και γράφω, ακόμη και αν δεν είναι κανείς μαζί μου. Αλλά αν κάποιος θέλει να είναι μόνος, άφησέ τον να κοιτά τα άστρα. Το φως που έρχεται από αυτούς τους ουράνιους κόσμους θα τον απομακρύνει από ό,τι αγγίζει.....
....Αν τα άστρα εμφανίζονταν για μια βραδιά κάθε χίλια χρόνια, τι θαυμασμό θα ένιωθε ο άνθρωπος...
....Τα άστρα εμπνέουν έναν κάποιον σεβασμό, καθώς, παρότι βρίσκονται συνέχεια εδώ, είναι απρόσιτα. Αλλά όλα τα φυσικά αντικείμενα προκαλούν συναφή εντύπωση, εφόσον το μυαλό είναι ανοιχτό στην επίδρασή τους. Η φύση ποτέ δεν εμφανίζεται με σκληρό παρουσιαστικό. Και ούτε ο πιο σοφός άνθρωπος δεν αποσπά τα μυστικά της, και δεν χάνει την περιέργειά του ανακαλύπτοντας την τελειότητά της σε κάθε λεπτομέρεια...
...Αλλά το τοπίο δεν είναι κανενός. Ο ορίζοντας δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, παρά μόνο αυτού που με το βλέμμα μπορεί να συνενώσει όλα τα επιμέρους, και αυτός είναι ο ποιητής....
...Οι περισσότεροι  δεν μπορούν να δουν και να πουν τι είναι ο ήλιος ή βλέπουν τουλάχιστον μια πολύ επιφανειακή όψη του. Ο ήλιος φωτίζει  μόνο τα μάτια του ανθρώπου, αλλά λάμπει στα μάτια και στις καρδιές των παιδιών…
...Η επαφή του με τον ουρανό  και τη γη γίνεται μέρος της καθημερινότητας του. Όταν είναι μέσα στη φύση, ο άνθρωπος αγαλλιάζει ανεξέλεγκτα, παρά τις πραγματικές λύπες. Η φύση λέει : << Είναι δικό μου πλάσμα, και παρόλες τις ιταμές θλίψεις του, θα του απαλύνω τον πόνο >> ....