Απόσπασμα απο το βιβλίο του ΟΥΙΛΙΙΑΜ ΜΠΑΡΟΟΥΖ - Ο ΤΟΠΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ ΔΡΟΜΩΝ
<<Πρωτευουσιάνε, είδες ποτέ σκύλο να κυλιέται σε ψοφίμι?>
<< Mάλιστα, κύριε , κι ένιωσα το πειρασμό να τον ακολουθήσω, κύριε >>
<<Είδες ποτέ μαυρόφιδο να παριστάνει τον κροταλία? >>
<<Ναι, κύριε, κουλουριαζόταν και χτύπαγε την άκρη της ουράς του
στα ξερά φύλλα :μπρρρπ >>.
<<Κιμ,αν μπορούσες να διαλέξεις, 8α '8ελες να 'σουν φίδι φαρμακερό
ή όχι ? >>
<<Φαρμακερό, κύριε, σαν την πράσινη μάμπα ή την κόμπρα που
φτύνει >>
<<Γιατί? >>
<<Θα ένιωθα πιο ασφαλής, κύριε >>
<<Αυτη γνώμη έχεις για την ευτυχία, το να νιώθεις ασφαλής? >>
<< Mάλιστα, κύριε >>
<< Κι ένα φαρμακερό φίδι είναι πράγματι πιο ασφαλές ? >>
<<Στο τέλος ίσως όχι, αλλά τι πειράζει?Θα πρέπει να νιώθει
πράγματι υπέροχα όταν δαγκώνει κάποιον>>.
<<Πιο ασφαλές? >>
<<Μάλιστα,κύριε.Οι νεκροί ειναι λιγότερο επίφοβοι από τους
ζωντανούς.Είναι ενα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση >>.
<<Νεαρέ μου,είσαι ,νομίζω,δολοφόνος>>.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.